مقایسه سیالیت، یادآوری، انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس هوشمند و عادی در درس فیزیک ۱

مقدمه: امروزه نظام های آموزشی به مدارسی نیاز دارند که با بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات امکان یادگیری پیوسته را فراهم نموده و فرصت های نوینی را در اختیار افراد برای تجربه زندگی در جامعه اطلاعاتی قرار دهند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف مقایسه سیالیت، توان یادآوری، انگیزه پیشرفت تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس هوشمند و عادی در درس فیزیک 1 انجام شد. روش: این پژوهش به صورت علی- مقایسه ای انجام شد. آزمودنی های این تحقیق 56 نفر از دانش آموزان پسر دوره متوسطه ناحیه 2 اراک بودند. برای ارزیابی گروه ها از آزمون خلاقیت عابدی و آزمون انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس و یک آزمون محقق ساخته استفاده شد. روایی صوری آزمون ها مورد تائید 5 کارشناس فیزیک و 5 کارشناس تعلیم و تربیت قرار گرفت. برای سنجش پایایی آزمون سیالیت از ضریب همبستگی (95/0) استفاده شد. در ارتباط با پایایی آزمون انگیزه پیشرفت، از دو روش آلفای کرونباخ (87/0) و تنصیف استفاده شد. در روش تنصیف از فرمول ضریب همبستگی اسپیرمن- برون (72/0) استفاده شد. برای تعیین پایایی آزمون محقق ساخته از روش بازآزمایی استفاده شد. ضریب همبستگی بین نتایج بدست آمده از دو آزمون 96/0 محاسبه گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 و آماره های توصیفی و آزمون های پارامتریک تی دو نمونه ای با سطح اطمینان 95% انجام شد. نتایج: یافته ها نشان داد بین میانگین نمرات سیالیت گروه مطالعه (14/38) و گروه مقایسه (71/41) تفاوت معناداری وجود دارد (027/0p=) و همچنین بین میانگین نمرات یادآوری گروه مطالعه (4286/4) و گروه مقایسه (8036/5( تفاوت معناداری مشاهده شد (002/0p=) اما بین میانگین نمرات انگیزه پیشرفت تحصیلی گروه مطالعه (18/39) و گروه مقایسه (41) تفاوت معناداری مشاهده نشد (09/0p=) و همچنین تفاوت معناداری بین میانگین نمره پیشرفت تحصیلی گروه مطالعه (2321/12) و مقایسه (2500/13) مشاهده نشد (395/0p=). نتیجه گیری: خلاقیت، توان یادآوری دانش آموزان کلاس درس سنتی درس فیزیک پایه اول در پایان سال تحصیلی بیشتر از کلاس درس هوشمند بوده و در پیشرفت تحصیلی و انگیزه پیشرفت تفاوت معناداری بین دو کلاس مشاهده نشد.